سطوح ۴ گانه بلوغ BIM

سطوح ۴ گانه بلوغ BIM -ترجمه شده از کتاب دستامه BIM صفحه ۴۰ می باشد که در سال ۲۰۱۸ به چاپ رسیده است .

این سطوح در عمل به معنای آن است که این مقررات برای کاهش ۲۰ درصدی هدررفت و اتلاف هزینه‌ها و منابع در صنعت ساخت و ساز اتخاذ شده است. کارهای ناتمام، خطاها و بهینه نبودن زنجیره ی اطلاعات به عنوان اصلی ترین عوامل هدررفت های یادشده در نظر گرفته میشوند و با کار هماهنگ و تعاونی میتوان اثر عوامل یادشده را کاهش داد. با نگاهی به آینده دور، احتمال زیادی وجود دارد که فعالیت هماهنگ بخشها فراتر رفته و بخش خصوصی را نیز شامل گردد. همانگونه که طراحی به کمک رایانه در دههی ۱۹۹۰ جایگزین تخته‌های رسم گردید.

حکومتها دریافته اند که فرآیند تبدیل صنعت ساختمان به یک کار مشارکتی و هماهنگ کامل، تدریجی بوده و به گام هایی مشخص و قابل تشخیص نیاز دارد که سطوح مختلف نامیده میشوند. این سطوح در محدودهی ۰ تا ۳ تعریف شده و اگر چه بحث هایی پیرامون معنی دقیق هر سطح وجود دارد، مفهوم کلی این سطوح در ادامه خواهد آمد:

سطح صفر BIM

این سطح تحت عنوان CAD مدیریت نشده تعریف می شود. این سطح بصورت ۲ بعدی است ، با اطلاعاتی که بوسیله روش های سنتی نقشه کشی روی کاغذ یا روش های مشابه آن ، دیجیتالی بصورت PDF ، منابع کاملا منفرد اطلاعات که ارائه دهنده بخشی از اطلاعات پایه می باشند. اغلب صنایع بالاتر از این سطح در حال حاضر قرار دارند.

سطح یک BIM

این سطحی است که در آن بسیاری از شرکت ها در حال حاضر فعالیت می کنند. این سطح معمولا ترکیبی است از CAD 3 بعدی برای مفهوم کار و ACD 2 بعدی برای ارائه مستندات تایید شده و اطلاعات محصولات. در این سطح مدل ها بین افراد تیم به اشتراگ گذاشته نمی شوند.

سطح دو BIM

این سطح تحت عنوان کارهای همیاری شناخته می شود- همه بخش ها از مدل های سه بعدی خودشان استفاده می کنند، اما روی یک مدل تنها به اشتراک گذاشته کار نمی کنند. همیاری بصورت اینکه چگونه اطلاعات میان بخش های مختلف تبادل شود ظاهر می شود و جنبه بسیار مهمی از این سطح است.اطلاعات طراحی شده از طریق یک فرمت فایل مشترک به اشتراک گذاشته می شودکه هر سازمانی را قادر می سازد تا آن اطلاعات را با اطلاعات خودشان برای ایجاد یک مدل BIM مرکزی ، ترکیب نمایند و بتوانند چک کردن های پرسشی از آن اطلاعات داشته باشند.

سطح سه BIM

این سطح ارائه دهنده همیاری همه جانبه میان همه ضوابط با استفاده از استفاده از یک مدل پروژه واحد به اشتراک گذاشته شده است که در دفتر مرکزی قرار داده شده است (معمولا یک پایگاه داده که بصورت ابری اطلاعات را ذخیره می نماید.)همه بخش ها می توانند به مدل واحد و یکسانی دسترسی و تایید داشته باشندو مزیت آن این است که این سطح آخرین لایه ریسک را برای اطلاعات متناقض از بین می برد . این سطح تحت عنوان BIM باز یا “Open BIM.”